Prolog

Siedziałam w swoim pokoju pakując ostatnie rzeczy do walizki. Może to i spontaniczna decyzja, ale ja musze to zrobić, zacząć od nowa. Tam nikt mnie nie zna. Załatwiłam sobie już prace i mieszkanie. Będzie dobrze, musi być. Wyjade do Miami, poznam nowych ludzi, zaczne wreszcie żyć. Wszystko szło dobrze, ale nagle przypomniałam sobie dlaczego ja tak naprawede wyjeżdżam.

Spałam spokojnie, gdy obudził mnie dzwonek mojego telefonu. Zaspana odebrałam niewiedząc kto dzwoni.

- Emily? - no tak, to była moja przyjaciółka.

- Co jest tak ważne, że budzisz mnie tak wcześnie rano Charlotte?

-Em, my naprawde musimy porozmawiać, to bardzo ważne – brzmiała na zmartwioną.

-W porządku. Przyjdź do mnie za 20 minut.

-Zaraz będe – Rozłączyła się.

Z trudem zwlokłam się z łóżka. Poszłam umyć zęby, ubrać się, doprowadzić do w miare normalnego wyglądu. Gdy usłyszałam dzwonek do drzwi, szybko poszłam je otworzyć. Zauważyłam przyjaciółke, więc zaprosiłam ją do środka.

-Emily musze Ci coś powiedzieć.

-Okej więc? - byłam już naprawde zniecierpliwiona i chciałam się jak najszybciej dowiedzieć o co chodzi.

-Przespałam się z Liamem.

Stałam przed nią oniemiała. Równie dobrze mogła mi dać w twarz. Tego się po niej nie spodziewałam. Po nim z resztą też nie. Wreszcie zebrałam się w sobie i coś powiedziałam.

-Jak to się kurwa przespałaś z Liamem? Jesteś moją najlepszą przyjaciółką, a on moim chłopakiem.

-Em, wybacz mi. Naprawde nie chciałam, byliśmy pijani.

-Spierdalaj.

-Emily prosze Cię.

-Charlotte byłaś kurwa moją przyjaciółką i przespałaś się z moim chłopakiem. Jak Ci mam po tym wybaczyć?

-Nie rób tego Emily. Nie zrywaj tej przyjaźni, znamy się od dziecka.

-Po prostu wyjdź i nie wracaj tu już nigdy więcej. 

Wreszcie dotarło do niej, że nie chce jej widzieć i wyszła. Szybko wybuchłam płaczem. Poszłam do swojego pokoju, usiadłam przy laptopie i zaczęłam szukać najszybszego lotu do Miami.

Kilka łez spłynęło po moich policzkach, ale szybko je starłam. Wzięłam ostatnią walizke i zeszłam na dół. Wsadziłam ją do bagażnika taksówki. Wsiadłam do samochodu i już byłam w drodze na lotnisko. Bałam się, musze to przyznać, ale chciałam polecieć do tego cholernego Miami i zacząć od nowa. Tak, to mój nowy początek.

_______________________________________________________
No to mamy już prolog za nami. Wszelkie pytania kierujcie na mojego twittera lub w komentarzach. Liczę na waszą szczerą opinie.