ROZDZIAŁ 2.

Weszłam do domu, wzięłam szybki prysznic i włączyłam laptopa. Joseph poprosił mnie o przygotowanie cennika drinków, więc nie wypadało odmówić. Od monitora oderwał mnie dźwięk mojej komórki.
Nie mogę jutro po Ciebie przyjechać. Problemy w pracy. Może chciałabyś pójść z Ashley na zakupy? Zac xx
To był Zac. Nie wiedziałam co odpisać, ale po chwili namysłu postanowiłam się zgodzić. Może być fajnie.
Jasne. O której będzie?
O 19.00 przyjdzie, spokojnie nie będzie Harrego :)
Trochę mi ulżyło na tą wiadomość. Nie chciałabym się czuć niekomfortowo, a tak się właśnie czuję w jego towarzystwie. Pracowałam nad tym cennikiem do późna, sama nawet nie wiem kiedy zasnęłam.

***

W pracy było dość normalnie, nudno, ale jak to praca barmanki, fajerwerków nie będzie. Nie mogłam się już doczekać 19.00. Potrzebowałam nowych ciuchów, a widząc styl Ashley, sądzę, że się dogadamy. 

Skończyłam pracę przed 18.00, więc szybko udałam się do domu. Wzięłam prysznic, umalowałam się i stanęłam przed szafą. No tak, teraz co ubrać by nie wyjść przy Ashley na wieśniaczke? Założyłam białą koszulę na ramiączkach i czarne rurki.Na wierzch przybrałam czarną marynarkę i muszę przyznać, że jest całkiem dobrze. Zostało mi jeszcze dziesięć minut do przybycia Ashley, więc spakowałam najpotrzebniejsze rzeczy i wyszłam już przed budynek. Zauważyłam brunetkę i ... Harrego! Kurwa co on tu robi?!

-Hej Em, przepraszam, że musiałaś czekać, ale pobyt Harrego w łazience jest dłuższy niż lista moich byłych.

-No tak, z takimi idealnie ułożonymi włosami też bym tyle siedziała - powiedziałam tak głupie słowa, których od razu pożałowałam.

-A więc ... idziecie? - zapytał Harry, przerywając niezręczną ciszę.

-Jasne, chodźmy.

W czasie drogi prawie w ogóle nie rozmawialiśmy. Tylko co jakiś czas Harry całował Ashley i łapał ją za tyłek. Boże na prawdę nawet w miejscach publicznych taki jest?

Po dwudziestu minutach ruszyłyśmy z Ashley na podbój sklepów. Wybrałyśmy kilka sukienek i ruszyłyśmy w kierunku przymierzalni. Pierwsza wyszła Ashley. 

-I jak ci się podobam w tej sukience? - miała na sobie malinowe cudeńko, wyglądała na prawdę bosko.

-A tak sobie, widziałem lepsze dziewczyny w lepszych sukienkach - byłam zszokowana słowami Harrego, ale myślę, że nie tylko ja, bo Ashley wyglądała jakby dopiero co dostała w twarz.

-No dobrze, pójdę się przebrać, Emily teraz twoja kolej. - posłała mi szczery uśmiech. Wyszłam i byłam przygotowana na ostrą opinię Harrego.

-O kurwa dziewczyno! Chyba mi stanął na Twój widok! Wyglądasz tak gorąco i pociągająco. - zaczerwieniłam się i pewnie wyglądałam jak burak, ale nie dbałam teraz o to. Zauważyłam tylko płaczącą w kącie Ashley. Szybko do niej podbiegłam.

-Hej skarbie, nie płacz, opinia Harrego się nie liczy. Dla mnie wyglądasz jak Nicki Minaj w wersji sto razy lepszej, jeśli to możliwe.

-Haha, dzięki Em. Twoje słowa mi pomogły.

-Zawsze do usług, a teraz chodź skoczymy na dalszą jazdę po sklepach.

Obeszłyśmy wszystkie sklepy, nogi mi już odpadały, ale widziałam na twarzy Ashley uśmiech, czyli chyba już zapomniała o incydencie w pierwszym sklepie.

-Hej dziewczyny, co powiecie na kawę? - zaproponował nam Harry, a my nie miałyśmy nic przeciwko.

-Jasne, chodźmy.

Po jakimś czasie siedzieliśmy już w kawiarni.

-No więc, pochwalcie się co w końcu kupiłyście, bo tyle tego było w przymierzalni, że sam się pogubiłem.

Nie chciałam się za bardzo chwalić ubraniami przed Harrym, ale Ashley nie miala żadnych oporów, więc zaczęła wyciągać rzeczy z torby.

-Kupiłam sobie miętowe spodenki, bo były w przecenie i fioletowe ...

-Dobra, możesz skoczyć po kawę, bo chce mi się pić - przerwał jej Harry, co mnie zdziwiło. Ashley nie chciała się kłócić, więc poszła złożyć zamówienie.

-No więc ... a co ty kupiłaś Em? - to pytanie mnie zdziwiło, bo nie obchodziło go co kupiła jego dziewczyna, to co go ochodzi co ja kupiłam?

-Nic specjalnego, parę drobiazgów - tak Em, mądra jesteś "parę drobiazgów", a masz sześć toreb, brawo.

-Czyżby? A te stringi z czarną koronką to też drobiazg? - momentalnie moje źrenice przybrały podwójne rozmiary. 

-Skąd wiesz jaką bieliznę kupowałam?!

-Oh mam swoje sposoby skarbie, zdziwiłabyś się ile jeszcze rzeczy o Tobie wiem.

Ok, to było dziwne.  Zaczynałam się go bać. Czyżby mnie podglądał w przymierzalni?! Nie, niemożliwe. Z moich zamyśleń wyrwał mnie głos Ashley.

-Twoja kawa Harry. To co, możemy już iść? - w tym samym momencie zadzwonił telefon Harrego.

-Przepraszam, muszę odebrać. 

Harry's POV

Widziałem minę Emily, jaka była zdezorientowana, kiedy mówiłem o stringach. Może ją podglądywałem, ale co z tego? Ona mnie bardziej pociaga niż Ashley. Naszą niekomfortową ciszę przerwała "moja dziewczyna".

-Twoja kawa Harry. To co, możemy już iść?  - chciałem odpowiedzieć, ale zadzwonił mój telefon. To był Zac.
-Przepraszam, muszę odebrać.

*-No co tam stary?

-Gdzie jesteś idioto?! Stoję pod drzwiami, bo oczywiście musiałeś wyjść nie informując mnie o tym.

-Oh wybacz, ale teraz zabawiam Twoją laskę, żeby jej nudno z Ashley nie było.

-Miałeś być w domu, zabiję cię jeśli jej kurwa dotkniesz. Myślałem, że mogę mieć do Ciebie zaufanie.

-Widzisz braciszku, to jest lekcja dla Ciebie, żeby nigdy mi nie ufać. * - rozłączyłem się i dołączyłem do dziewczyn, które były nieświadome tego z kim rozmawiałem.

-No, więc możemy iść. 

Ruszyliśmy w stronę domu Emily, żeby ją odprowadzić. Nagle odezwała się Ashley.

-Harry wiem, że lubisz sukienki, dlatego kupiłam tamtą, która ci się nie podobała. - ta dziewczyna wiedziała jak mnie wkurwić - Ale Emily też kupiła tamtą mini. - o ta informacja była bardziej ciekawa.

-Skoro kupiłyście takie sexowne sukienki, to szkoda by było, gdyby nie były używane.

-Co masz na myśli? - wow, Emily się odezwała.

-Zapraszam was jutro na imprezę.

-Nie mogę. Obiecałam Zacowi, że się w końcu z nim spotkam. - ta wiadomość mnie dobiła, miałem nadzieję, że pójdzie.
-To może sobota? - tym razem musi się zgodzić.
-Hmm ... sama nie wiem czy ...
-Oh Em chodź z nami, będzie świetnie - w końcu Ashley powiedziała coś mądrego -Możesz zabrać Zaca przecież - no i masz kurwa. Wychwalałem i to muszę cofnąć.
-No dobrze, przemyśle to.
Odprowadziliśmy Emily i ruszyliśmy w kierunku domu. Zac musi być nieźle wkurwiony.

Emily's POV 

Dzisiejsze zachowanie Harrego mnie porządnie zdenerwowało. Jakim prawem mnie podglądał w przymierzalni?! Zapłaci mi jeszcze za to. Nim się zorientowałam stałam przed drzwiami mieszkania. Szybko je otworzyłam i odstawiłam wszystkie torby. Wzięłam prysznic i doszłam do wniosku, że jestem głodna. Zadzwoniłam po pizzę, a w między czasie ubrałam coś wygodnego i spięłam włosy. Rozległo się pukanie do drzwi. Moja pizza, szybko jakoś, ale to tylko dziesięć minut drogi stąd, więc może dlatego. Otworzyłam pudełko i miałam się zabierać do jedzenia, kiedy przerwał mi mój telefon. Dostałam sms' a od ... chwila numer nieznany.

Daj mi kawałek skarbie. Zgłodniałem patrząc tak na Ciebie. ~ H

O kurwa, chyba już wiedziałam do kogo należy numer. To był Harry ..
_______________________________________________________
Czytasz = komentujesz